Vindt Emma nog steeds makkelijker een baan dan Meryem?

Intermediair en de Nationale Vacaturebank hebben in samenwerking met Motivaction een onderzoek gedaan naar discriminatie op de arbeidsmarkt. Zij ondervroegen hierbij ruim 2100 respondenten. De cijfers laten er geen twijfel over bestaan; arbeidsdiscriminatie is nog steeds aan de orde van de dag.

De cijfers

Van de ondervraagde werknemers geeft maar liefst 55 procent aan ooit te zijn gediscrimineerd tijdens het sollicitatieproces. Onder werkloze bevraagden is dit zelfs 85 procent. Van de werknemers geeft 56 procent aan dat er op het werk weleens discriminerende grappen worden gemaakt en voelt 40 procent zich soms gediscrimineerd door collega’s of werkgevers. Het meest wordt gediscrimineerd op leeftijd (53 procent), afkomst (27 procent) en geslacht (18 procent).

Een aantal jaar terug werd er een wetsvoorstel aangenomen waarbij werkgevers moeten kunnen aantonen wat ze aan diversiteit doen. De meeste werkgevers lijken hier weinig in te zien. 58 procent geeft aan dat er geen doelstellingen of beleid op dit gebied is en ze dit ook niet nodig vinden. Bij 51 procent wordt diversiteit in de werving en selectie van sollicitanten niet als criterium gehanteerd.

De Zorgfabriek als werkgever

Ook wij krijgen als uitzend- en detacheringsbureau regelmatig te maken met deze kwestie. Omdat we bijvoorbeeld de vraag krijgen voor specifiek mannelijke begeleiders of de wens voor een jongere medewerker omdat het anders ‘te duur’ is. Of juist, misschien verrassend, andersom; de medewerker is te jong en wordt daarom op voorhand al afgewezen. Soms wordt gevraagd dat een werknemer goed Nederlands spreekt omdat dit het begrip van cliënten vergemakkelijkt.

Hoe denken wij over zulke verzoeken?

• Wij gaan nooit in op discriminerende personeelsvragen. Als een organisatie een goede begeleider zoekt maken wij hierbij uiteraard geen onderscheid tussen man of vrouw.
• We proberen de opdrachtgever bewust te maken van discriminatie door de vraag die erachter ligt zoeken. Want waarom wil je een man? Is dat omdat je stevig in je schoenen moet staan voor de functie? Dat is prima: ook dan zoeken we graag naar een man of vrouw.
• Als wij een professional spreken die pas afgestudeerd is en relatief jong is (maar écht het juiste type voor een bepaalde functie is) doen wij ons best organisaties te bewegen om deze medewerker een kans te geven. Datzelfde geldt voor een oudere en daardoor ervaren kracht. 
• Wij dragen iedereen in eerste instantie anoniem voor. Foto’s, een geboortedatum, adresgegevens en de achternaam verwijderen we uit het cv. De organisatie krijgt daardoor alleen de voornaam, werkervaring en opleidingen te zien en een door ons geschreven profielschets over de medewerker die ingaat op het type mens en zijn of haar kwaliteiten.

Verder schrijven wij al onze vacatures op een inclusieve manier waarin elke zorgprofessional kan vinden. Bovendien streven wij naar een divers netwerk en geloven wij sterk in de kracht en talenten van ieder individu.

Het antwoord?

En of Emma nou daadwerkelijk makkelijker een baan vindt dan Meryem? Bij ons kunnen we met zekerheid zeggen: het antwoord op die vraag is natuurlijk nee! Althans, natuurlijk onderscheiden we niet op basis van geloof, geslacht, seksuele voorkeur of wat dan ook in strijd met Artikel 1 van de Nederlandse grondwet. Maar: het kan natuurlijk zijn dat Emma nét iets meer werkervaring heeft dan Meryem. Dat is dan weer een heel ander verhaal!

Meer informatie over hoe wij met discriminatie op de werkvloer omgaan? Lees hier meer over ons anti-discriminatiebeleid.